بندرگاه!!!

در هر بندرگاهي

كسي منتظر است...

گويي شعريست

كه آنرا با انتظاري سرشته اند...!

 


نويسنده : فتحي


تنها قدم نزن!!!

چتري براي لحظه ي دلتنگي توام...

باران كه سخت شد

تنها قدم نزن...!


نويسنده : فتحي


آويزانم كنيد!!!

مرا از بند آويزان كنيد...

سر و ته...

شايد فكرش از سرم بيفتد...!


نويسنده : فتحي


صندلي هاي دنيا!!!

من اينجا...

تو آنجا...

صندلي هاي دنيا را چه بد چيده اند...!

 


نويسنده : فتحي


هر كه به من مي رسد!!!

 

هر كه به من مي رسد

بوي قفس مي دهد...

جز تو كه پر مي دهي

تا بپراني مرا...!

 


نويسنده : فتحي


دلم رسيدن مي خواهد!!!

سالها دويده ام...

با قلبي معلق و پايي در هوا...

ديگر طاقت روياهايم تمام شده است...

دلم رسيدن مي خواهد...!


نويسنده : فتحي


چهل عاقل!!!

سنگي در چاه انداختم

.

.

.

دلم براي چهل عاقل تنگ شده بود...!


نويسنده : فتحي


مي توان مست شد!!!

 

با فنجاني چاي هم مي توان

مست شد...

اگر اويي كه بايد، باشد...!

 


نويسنده : فتحي


سقوط!!!

 

سقوط زيباست...

وقتي كه مقصد

دل تو باشد...!

 


نويسنده : فتحي


ادم ها را بلد نيستم!!!

 

كوچه ها را بلد شدم...

مغازه ها را، چراغ راهنما را، حتي جدول ضرب را...

و ديگر در راه هيچ مدرسه اي گم نمي شوم!

اما...

ميان آدم ها گم مي شوم!

آدم ها را بلد نيستم...!

 


نويسنده : فتحي